Αναιμία
Αναιμία σημαίνει πτώση του αιματοκρίτη ή της αιμοσφαιρίνης.
Η αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη που μεταφέρει το οξυγόνο στον οργανισμό και βρίσκεται μέσα στα κύτταρα που λέγονται ερυθρά αιμοσφαίρια. Τα συμπτώματα της αναιμίας είναι:
- Ωχρότητα
- Κόπωση
- Δύσπνοια στην κόπωση, δηλ λαχάνιασμα
- Κεφαλαλγία
- Ζάλη
- Εμβοές (βουητά στα αυτιά)
- Ταχυκαρδία
- Συμπτώματα που έχουν σχέση με την αιτία της αναιμίας
Τα αίτια
Τα αίτια που οδηγούν στην αναιμία ποικίλουν ανάλογα με τον παθοφυσιολογικό μηχανισμό που την προκαλούν και σε γενικές γραμμές χωρίζονται σε:
- Διαταραχές των αρχέγονων κυττάρων στον μυελό των οστών (μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο, απλαστική αναιμία, μυελική απλασία, νεοπλασίες, κοκκιωματώδεις νόσοι, χημειοθεραπείες, μυελοϋπερπλαστικά και λεμφοϋπερπλαστικά νοσήματα).
- Διαταραχές στα πρόδρομα κύτταρα της ερυθράς σειράς ( αμιγής απλασία της ερυθράς σειράς από φάρμακα ή θύμωμα, ενδοκρινικά νοσήματα, νεφρική ανεπάρκεια, σιδηροβλαστική αναιμία, ηπατική ανεπάρκεια, αναιμία χρονίας νόσου και χρόνιων φλεγμωνών).
- Διαταραχές στη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης ( έλλειψη σιδήρου ή Β12 ή φυλλικού οξέως, φάρμακα, θαλασσαιμίες, πορφυρίες, προβλήματα μεταβολισμού του σιδήρου).
- Αιμόλυση από ενδογενή ερυθροκυτταρικά αίτια ( κληρονομική σφαιροκυττάρωση και ελλειπτοκυττάρωση, δρεπανοκυτταρική αναιμία, έλλειψη G-6PD).
- Αιμόλυση από εξωγενή αίτια ( μεταλλικές βαλβίδες, εγκαύματα, αγγειίτιδες, λοιμώξεις, φάρμακα, ουραιμία, υπερσπληνισμός, αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία).
- Απώλεια αίματος
- Σχετική αναιμία (κύηση, υπεργάμμασφαιριναιμία)
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της αναιμίας είναι αναγκαστικά αιτιολογική που σημαίνει ότι για να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία απαιτείται η διαπίστωση της αιτίας της αναιμίας (π.χ χορήγηση σιδήρου, Β12, φυλλικού οξέως κτλ).